WWII:Yamamoto Isoroku
พลเรือเอกยามาโมโต้ แห่งกองทัพเรือจักรพรรดนาวีญีปุ่น และผุ้บัญชาการทัพเรือผสมรหว่าง สงครามโลกครั้งที่ 2 เกิดที่เมืองนากาโอกะ จังหวัดนีงาตะ ประเทศญี่ปุ่น รับปริญญาที่โรงเรียนนายเรือของญี่ปุ่นและนิสิต เก่าของวิทยาลัย
พลเรือเอกอิโซะโระกุ ยะมะโมะโตะ เป็นผู้บัญชาการในปีแรกสำหรับการวางแผนในสงครามหลัก ในสงครามอ่าวเพิร์ล ฮาเบอร์ แผนการรบทั้งหมด นายพลเรืออิโซโรกุ ยามาโมโต้เป็นผู้คิดทั้งหมด และได้ดัแปลงตอร์ปิโด ทำให้ดอร์ปิโดสามารถยิงในน้ำตื้นได้
ในการวางแผนรบที่ยุทธการมิดเวย์ แผนของยามาโมโต้สลับซับซ้อนแต่หนักแน่น ยามาโมโต้รู้ว่าหากเขาโจมตีมิดเวย์ กองเรือแปซิฟิคจะต้องออกมาป้องกันอย่างแน่นอน การต่อสู้ระยะไกลจากญี่ปุ่นขนาดนี้เป็นปัญหาอย่างแน่นอน แต่กองเรือผสมของญี่ปุ่นเห็นว่ามีโอกาสที่จะล่อกองเรือ บรรทุกเครืองยินสหรัฐฯมาติดกับ ซึ่งถ้าเป็นไปตามแผนการที่วางไว้ย่อมคุ้มแน่นอน จึงเสี่ยงที่จะปฏิบัติการ โดยเรื่อบรรทุกเครื่องบิน 4 ลำ จะเป็นกำลังหลักที่จะเข้าโจมตีมิดเวย์ โดยมีกองเรือผิวน้ำที่เข้ามแข็งเป็นกองเรือสนับสนุน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายอย่างแน่นอน จำเป็นต้องโจมตีเกาะอาลิวเซียน ซึ่งห่างออกไปทางเหนือ และตวรจการกองเรือสหรัฐ ในกรณีที่สหรัฐจะโจมตีหมู่เกาะคูริลทางเหนือของญี่ปุ่น กองกำลังนี้ประกอบด้วยเรือบรรทุกเครื่องบินเบา 2 ลำ และกองเรือคุ้กัน ประกอบด้วย เรือประจัญบาน 3 ลำ โดยจะอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะอาลิวเซีน แผนนี้กำหนดให้มีการเข้ายึดครองมิดเวย์อย่างรวดเร็ว เพื่อใช้เป็นฐานของเครื่องบินตรวจการณ์ ดังนั้น ยามาโมโต้จึงได้จัดให้เรือบรรทุกเครื่องบินทะเล 2 ลำ คุ้มกันเรื่อผิวน้ำที่สนับสนุนกองเรือหลักที่จะโจมตีมิดเวย์ ผลของสงครามมิดเวย์ญี่ปุ่นถูกถล่มยับเยินแบบไม่เคยมาก่อน สาเหตุสำคัญมาจากการถอดรหัสของกองทัพญี่ปุ่นได้
การถอดรหัสของทหารสหรัฐฯนั้นกระทำโดยญี่ปุ่นไม่รู้ตัว ยุทธการที่มิดเวย์ จึงเหมือนการล่อกองเรือญี่ปุ่นเข้ามาในดงฉลาม ซึ่งเรือบรรทุกเครื่องบินของสหรัฐฯดักรอถึง 4 ลำ การข่าวของญี่ปุ่นไม่ดีพอความคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงโดยโจมตีเรื่อลำเดียวกันถึง สองครั้งและเข้าใจว่าจมเรือศัตรูได้สองลำ ซ้ำร้ายการถอดรหัสของฝ่ายสหรัฐฯนำมาซึ่งการสูญเสียแม่ทัพและผุ้บัญชาการใหญ่ภาคพื้นแปซิฟิกของญี่ปุ่นในขณะเดินทางไปตรวจเยี่ยมทหารที่หมู่เกาะโซโลมอน
18 เมษายน 1943 หนึ่งปีหลังปฏิบัติการ “ดูลิตเติลถล่มโตเกียว” P-38 Lighning 18 เครื่อง บินไปตามจุดนัดเหนือเกาะบูแกวิลย์ ทางตอนใต้ของทะเลโซโลมอนในระยะสูง และทำการถล่มเครื่อง Betty Bomber ที่นายพลยามาโมโต้โดยสารมาหลังจากออกจากฐานทัพราบวล
เชื่อว่าเสียชีวิตในเวลานั้น จากการให้สัมภาษส์นายทหารที่ทำการค้นหาซากเครื่องบินหลังสงครามสงบ เรือตรี โยชิตะ ได้เล่าถึงการเสียชีวิตของ พละรือเอก ยามโมโต้ ผู้บัญชาการทัพเรือผสมว่า “ท่านผู้บัญชาการคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่หลุกระเด็นออกมาจากเครื่อง ดูราวกับมีชีวิต สายตามองตรงไปข้างหน้า ถุงมือสีขาวที่สวมอยูเปื้อยโคลนเล็กน้อย ดาบซามูไรยังจับอยูด้วยมือทั้งสองอย่างมั่นคงและตั้งอยู่ระหว่างขาทั้งสอง นั่งอยู่คล้ายกับซามูไรที่ยังมีชีวิตอยู่ สีหน้าของท่านเป็นปกติไม่แสดงความเจ็บปวดเลย เครื่องหมายบนอกเสื้อยงส่งแสงระยิบระยับอยู่บนเครื่องแบบสนามสีกากีแกมเขียว เก้าอี้ที่ท่านนั่งถูกเหวียงหลุดกระเด็นไปอยู่ข้างหน้า เครื่องยนต์ซ้าย ซึ่งก็หลุดออกจากปีกของเครื่องยินด้วยเช่นกัน…”
ในการวางแผนรบที่ยุทธการมิดเวย์ แผนของยามาโมโต้สลับซับซ้อนแต่หนักแน่น ยามาโมโต้รู้ว่าหากเขาโจมตีมิดเวย์ กองเรือแปซิฟิคจะต้องออกมาป้องกันอย่างแน่นอน การต่อสู้ระยะไกลจากญี่ปุ่นขนาดนี้เป็นปัญหาอย่างแน่นอน แต่กองเรือผสมของญี่ปุ่นเห็นว่ามีโอกาสที่จะล่อกองเรือ บรรทุกเครืองยินสหรัฐฯมาติดกับ ซึ่งถ้าเป็นไปตามแผนการที่วางไว้ย่อมคุ้มแน่นอน จึงเสี่ยงที่จะปฏิบัติการ โดยเรื่อบรรทุกเครื่องบิน 4 ลำ จะเป็นกำลังหลักที่จะเข้าโจมตีมิดเวย์ โดยมีกองเรือผิวน้ำที่เข้ามแข็งเป็นกองเรือสนับสนุน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายอย่างแน่นอน จำเป็นต้องโจมตีเกาะอาลิวเซียน ซึ่งห่างออกไปทางเหนือ และตวรจการกองเรือสหรัฐ ในกรณีที่สหรัฐจะโจมตีหมู่เกาะคูริลทางเหนือของญี่ปุ่น กองกำลังนี้ประกอบด้วยเรือบรรทุกเครื่องบินเบา 2 ลำ และกองเรือคุ้กัน ประกอบด้วย เรือประจัญบาน 3 ลำ โดยจะอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะอาลิวเซีน แผนนี้กำหนดให้มีการเข้ายึดครองมิดเวย์อย่างรวดเร็ว เพื่อใช้เป็นฐานของเครื่องบินตรวจการณ์ ดังนั้น ยามาโมโต้จึงได้จัดให้เรือบรรทุกเครื่องบินทะเล 2 ลำ คุ้มกันเรื่อผิวน้ำที่สนับสนุนกองเรือหลักที่จะโจมตีมิดเวย์ ผลของสงครามมิดเวย์ญี่ปุ่นถูกถล่มยับเยินแบบไม่เคยมาก่อน สาเหตุสำคัญมาจากการถอดรหัสของกองทัพญี่ปุ่นได้
การถอดรหัสของทหารสหรัฐฯนั้นกระทำโดยญี่ปุ่นไม่รู้ตัว ยุทธการที่มิดเวย์ จึงเหมือนการล่อกองเรือญี่ปุ่นเข้ามาในดงฉลาม ซึ่งเรือบรรทุกเครื่องบินของสหรัฐฯดักรอถึง 4 ลำ การข่าวของญี่ปุ่นไม่ดีพอความคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงโดยโจมตีเรื่อลำเดียวกันถึง สองครั้งและเข้าใจว่าจมเรือศัตรูได้สองลำ ซ้ำร้ายการถอดรหัสของฝ่ายสหรัฐฯนำมาซึ่งการสูญเสียแม่ทัพและผุ้บัญชาการใหญ่ภาคพื้นแปซิฟิกของญี่ปุ่นในขณะเดินทางไปตรวจเยี่ยมทหารที่หมู่เกาะโซโลมอน18 เมษายน 1943 หนึ่งปีหลังปฏิบัติการ “ดูลิตเติลถล่มโตเกียว” P-38 Lighning 18 เครื่อง บินไปตามจุดนัดเหนือเกาะบูแกวิลย์ ทางตอนใต้ของทะเลโซโลมอนในระยะสูง และทำการถล่มเครื่อง Betty Bomber ที่นายพลยามาโมโต้โดยสารมาหลังจากออกจากฐานทัพราบวล
เชื่อว่าเสียชีวิตในเวลานั้น จากการให้สัมภาษส์นายทหารที่ทำการค้นหาซากเครื่องบินหลังสงครามสงบ เรือตรี โยชิตะ ได้เล่าถึงการเสียชีวิตของ พละรือเอก ยามโมโต้ ผู้บัญชาการทัพเรือผสมว่า “ท่านผู้บัญชาการคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่หลุกระเด็นออกมาจากเครื่อง ดูราวกับมีชีวิต สายตามองตรงไปข้างหน้า ถุงมือสีขาวที่สวมอยูเปื้อยโคลนเล็กน้อย ดาบซามูไรยังจับอยูด้วยมือทั้งสองอย่างมั่นคงและตั้งอยู่ระหว่างขาทั้งสอง นั่งอยู่คล้ายกับซามูไรที่ยังมีชีวิตอยู่ สีหน้าของท่านเป็นปกติไม่แสดงความเจ็บปวดเลย เครื่องหมายบนอกเสื้อยงส่งแสงระยิบระยับอยู่บนเครื่องแบบสนามสีกากีแกมเขียว เก้าอี้ที่ท่านนั่งถูกเหวียงหลุดกระเด็นไปอยู่ข้างหน้า เครื่องยนต์ซ้าย ซึ่งก็หลุดออกจากปีกของเครื่องยินด้วยเช่นกัน…”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น