WWII:Okinawa

                 “ซากุระลาต้นในวันนี้ จะบานซะพรั่งที่ คุดัน”

     (คุดันคือ พื้นที่หนึ่ในโตเกียวซึ่งเป็นที่ตั้งศาลเจ้าในศาสนาชินโต “ยาสุกุนิ” ซึ่งเป็นที่สถิตของป้ายชื่อเพื่อสักการะดวงวิญญาฯของทหารญี่ปุ่นที่เสียชีวิตในสงคราม ซึ่งเชื่อกันว่ายังคงเร่ร่อนอยู่ในบริเวณนั้น แม้ในปัจจุบันก็ยังมัการเคารพสักการะเช่นเก่าก่อน)

images
     โอกินาวา คือเกาะใหญ่หนึ่งในหมู่เกาะริวกิว ห่างจากโตเดียวผระมาณ  400  ไม่ล์ทะเล เป็นามรภูมิตสุดท้ายในสงครามโลกครั้งที่ 2 ก่อนที่ญี่ปุ่นจะถูกโจมตีด้วยระเบิดปรมาณู
     ญี่ปุ่นในอดีตนั้น ชาตินิยมยูชาลัทธิทหารที่สืบทอดคติแบบซามูไร ที่เรียกว่า “บูชิโด”ไม่มีการยอมแพ้ การยึดถือในหมู่ทหารในการทำ “ฮาราคีรี”(การคว้านทองตนเอง) เพื่อราชพลี มีการปลูกฝั่งว่า จะต้องไม่ตกเป็นเฉลยไม่ว่ากรณีใดๆ ความเชื่อที่ว่าส่งผลให้เกิดความสูญเสียชีวิตกว่าแสนคนทั้งสองฝ่าย
       ยุทธการโอกินะวะ หรือชื่อรหัส ปฏิบัติการภูเขาน้ำแข็ง Operation Iceberg เป็นการสู้รบบนหมู่เกาะริวกีวของโอกินะวะและเป็นสงครามสะเทินน้ำสะเทินบกขนาดใหญ่ที่สุดในสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก กว่า 3 เดือน การดำเนินการสู้รบแบบกระโดดไปทีละเกาะอันยาวนาน สัมพันธมิตรก็ได้เข้ามาใกล็ประเทศญี่ปุ่น สัมพันธมิตรวางแผนที่จะใช้โอกินะวะที่เป็นเกาะขนาดใหญ่เป็นฐานบินสำหรับปฏิบัติการตามแผนการบุกแผ่นดินใหญ่ญี่ปุ่น ภายใต้ชื่อรหัส ดาวน์ฟอลซึ่งถูกยกเลิกเมื่อญี่ปุ่นยอมจำนนหลังการทิ้งระเบิดนิวเลียร์
    4 กองพลจากกองทัพสหรัฐและนาวิกโยธิน 2 กองพล ต่อสู้บนเกาะขณะที่นาวิกโยธินเป็นกองหนุนลอยลำแต่ไม่ยกพลขึ้นฝั่ง การบุกได้รับการสนับสนุนจากกองทัพเรือ กำลังรบสะเทินน้ำสะเทินบก และกองทัพอากาศยุทธวิธี ยุทธการนี้ภาษาอังกฤษเรียกว่า Typhoon of steel (ไต้ฝุ่นเหล็ก)ในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่ เทะสึ โนะอะเมะ “ฝนเหล็ก” เทะสค โนะ โบฟู “ลมเหล็กกรรโชก”เป็นชื่อเรียกที่มาจากความโหดร้าย กระสุนปืนที่ปลิวว่อนความรุนแรงของการโจมตีแบบกามิกาเซ่ และจำนวนเรือและยายพาหนะของฝ่ายสัมพันธมิตรที่จู่โจมสู่เกาะ เป็นการบที่มีจำนวนคนตายหรือได้รับบาดเจ็บสูงสุดสมรภูมิหนึ่งในสงครามมหาสมุทรแปซิฟก ญี่ปุ่นสูญเสียทหารกว่า แสนนาย สัมพันธมิตรสูญเสียทหารกว่า 50,000 นาย ประชาชนเสียชีวิตจากภัยสงครามมากกว่าแสนคน
     กองกำลังภาคพื้นดิน กองทัพที่ 10 มีกำลังพลทหาร 102,000 นาย และนาวิกโยธิน 91,000 นาย บังคับบัญชาโดยพลโท ซิมมอน โบลิเวอร์ บักเนอร์ จูเนียร์ มี 2 กองทัพน้อยใต้บังคับบัญชา
     กองกำลังภาคพื้นดินของญี่ปุ่น(กองกำลังป้องกันหลัก)ประกอบด้วยทหาร 67,000 นายจกากองทัพภาคที่ 32 และกองทหารของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น อีก 9,000 นาย มีกองหนุนเป็นชาวริวกีวที่เกณฑ์มากว่า 40,000 คนกองหนุนส่วนหลังอี่ 24,000 คนและกรรมกรอีก 15,000 คน องค์กรเด็กชายมัธยมต้นชั้นปีสุดท้าย “หน่วยอาสาสมัครเหล็กและเลือด” 1,500 คนปฏิบัติการในแนวหน้า และมีการจัดตั้งนักเรียนฮิเมะยุริ 600 คนเป็นหน่วยพยาบาล
     เรือยามาโต้ ได้รับคำสั่งให้เข้าปฏิบัติการซึ่งเรียกว่า “ดอกเบญจมาศลอยน้ำ”โดยมีภารกิจให้ทำการล่อฝูงบินอเมริกันให้ออกจาน่านน้ำในเกาะโอกินาวา เพื่อเปิดโอกาสให้ฝูงบินกามิกาเซ่ซึ่งเป็นอาวุธเพียงอย่างเดียวที่สร้างความเสียหายให้แก่ฝ่ายสัมพันธมิตรเป็นอย่างมากเข้าโจมตีกองทัพเรือสหรัฐ  ปฏิบัติการครั้งนี้เรียกว่า “วันเวย์ทิคเก็ต” คือมีน้ำมันเชื่อเพลิงเพียงแค่เทียวเดียว ! ทางเรือยามาโต้เองก็รู้ว่าการส่งเรือประจัญบานไปล่อเครื่องบินหลายร้อยลำก็เท่ากับส่งลูกเรือกว่า 3,000 กว่าคนไปตาย ซึ่งไม่ต่างจากฝูงบินกามิกาเซ่ที่บรรทุกระเบิดขนาดหนักเพื่อบินเข้าชนเรือรบอเมริกา เรื่อยามาโต้จึงได้รับฉายาว่า “ยักษ์ใหญ่แห่งกามิกาเซ่”
     สุดท้ายเรือยามาโต้เดินทางไปไม่ถึงโอกินาว่า สหรัฐอเมริกาสามารถจับสัญญาณวิทยุได้ส่งเครื่องบินกว่า 400 ลำรุมทิ้งระเบิดรือยามาโต้เป็นเวลาเกือบสองวัน และยามาโต้ก็จมลงสู่ก้นทะเลพร้อมลูกเรือเกือบ 2,500 นาย รอดชีวิตเพียง 269 คนเท่านั้น

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Chanson de Roland

City of God (St. Augustine)

Republik Indonesia I (The Kingdom)