อายะฮฺ

 

 "การสู้รบนั้นได้ถูกกำหนดแก่พวกเจ้าแล้ว ทั้งๆ ที่มันเป็นที่รังเกียจแก่พวกเจ้า

    และอาจเป็นไปได้ว่าการที่พวกเจ้ารังเกียจสิ่งหนึ่ง ทั้งๆ ที่สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดีแก่พวกเจ้า

    และก็อาจเป็นไปได้ว่าการที่พวกเจ้าชอบสิ่งหนึ่ง ทั้งๆ ที่สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เลวร้ายแก่พวกเจ้า

    และอัลลอฮ์นั้นทรงรู้ดีแต่พวกเจ้าไม่รู้"

                 
                                                             อัล-บะกอเราะฮ.2:216

        สำหรับการเผยแพร่ศาสนาอิสลามเป็นไปอย่างยากลำบากในเพาะต้องหลบๆ ซ่อนๆ จากพวกปฏิเสธศรัทธาชาวมักกะฮฺ พวกกุเรซ(ตระกูลเครือญาติของท่านนบีในนครมักกะฮฺ)พยายามทำทุกวิถีทางที่จะขัดขว้างการเติบโตของอิสลามแทนความเชื่อเดิมๆ ที่พวกตนยึดถือ ด้วยเหตุนี้ท่านจึงถูกปองร้าย กลั่นแกล้ง กล่าวหา หรือแม้กระทั่งลอบสังหาร
       ช่วงเวลาเดียกันบรรดาอัครสาวกก็ได้รับการทารุณกรรม ด้วยวิธีที่ไร้มนุษยธรรมเพื่อบังคับในละทิ้งอิสลาม และกลับสู่ศาสนาเดิม
      เหตุการณ์เป็นดังนี้ตลอดระยะเวลา 13 ปี แต่ อัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ยังไม่ทรงอนุมัติให้มีการตอบโต้ ต่อสู้ใดๆ แต่ยังคงให้สนองตอบด้วยการอดทนอดกลั้น และ้ให้เชื่อมั่นและยำเกรงพระเจ้า การครั้งนี้ยิ่งกลับทำให้จำนวนมุสลิมเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ
      กระทั่ง ท่านร่อซูล ศ็อลลััลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม ได้รับคำสั่งให้ทำาการลี้ภัย อพยพ จากนครเมกกะฮฺ สูนครมาดีนะฮฺ
      อายะฮฺ(บัญญัติ) จึงถูกประทานลงมาซึ่งเป็นอายะฮฺแรกที่อนุญาตให้ทำการต่อสู้กับการถูกข่มเหงรับแก