st.paul

   เปาโลเกิดที่เมืองทาร์ซัส ในแคว้นซีลีเซีย ในทศวรรษแรกของคริสตกาล จากครอบครัวชาวยิวเผ่าเบนยามิน มีสัญชาติโรมันเมือเป็นหนุ่ม เปาโลศึกษาพระคัมภีร์อย่างละเอียดตามแบบของฟาริสีผู้เชี่ยวชาญโดยเน้นธรรมบัญญติของโมเสสเป็นพื้นฐาน
   เปาโลศึกษาเล่าเรียนทีกรุงเยรูซาเล็มกับกาลาลิเอล ซึ่งเป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่งในยุคนั้น เปาโลเบียดเบียนพระศาสนจักรยุคเริ่มต้นมีส่วนรู้เห็นในการตายเป็นมรณสักขีของสเทเฟน เบียดเบียนคริสตชนชาวยิวที่พูดภาษากรีก ซึ่งแยกตัวจากลัทธิยิวที่เน้นพระวิหารกรุงเยรูซาเล็มเป็นศูนย์กลาง
                                                                                                             สเตเฟนผู้เผร่แพร่คำสอน ศาสนาคริสต์
                                                                                                
   แต่ขณะเดินทางไปยังเมืองดามัสสกัส พระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคื่นพระชนชีพปรากฎพระอง๕ให้เปาโลเห็นและเปลี่ยนแปลงชีวิตของเปาโล พระผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพทรงทำให้เปาโลเข้าใจความจริงของความเชื่อคริสตชน และทรงแจ้งว่าพระองค์ทรงเลือกสรรเขาให้เป็นอัครสาวกของคนต่างชาติ นับแต่นั้นมา เปาโลอุทิศชีวิตเพื่อรับใช้พระคริสตเจ้าผู้ทรงเลือกท่านให้ติดตามพระองค์…
   สิบสีปีหลังจากการกลับไจ เปาโลขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็มท่านกับบารนาบัสได้รับการยอมรับว่าเป็นอัครสาวกของคนต่างชาติจากผู้นำพระศาสนจักรที่นั้น ซึ่งเป็น “อัครสาวกที่ของผู้ที่เข้าสุหนัต”
  
    เปาโลเป็นบุคคลที่อุทิศตนอยางมาก มุ่งมั่นจะบรรลุถึงอุดมการณ์ไม่จะลำบากเพียงใดสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดสำหรับท่านคือพระเจ้า และใฐนะผู้รับใช้ของพระเจ้าเปาโลปฏิเสธการประนีประนอมทุกชนิด เพราะความเด็ดเดี่ยวท่านจึงเบียดเยียนผู้ที่ท่านถือว่าเป็นศัตรูของพระเจ้า และต่อมาได้เทศน์ประกาศพระคริสตเจ้าเป็นพระผู้ไถ่บาปสากลโลกแต่พระองค์เดียว
   หลังจากกลับใจท่านรู้ตัวดีว่าท่านได้รับมอบหมายให้ทำงานใด และไม่ยอมให้สิ่งใดมาขัดขวางการงานนั้น ไม่ว่าจะเป็นความยากลำบาก ความเหน็ดเหนือย ความทุกข์ทรมาน ปรืการเสี่ยงตาย ความยากลำบากเหล่านี้มิได้ทำให้ความรักของท่านต่อพระเจ้าหรือต่อพระคริสลดน้อยลง ตรงกันข้ามกลับทำให้ยินดีรับความยากลำบากดังกล่า เพราะช่วยท่านให้คล้ายกับพระผู้ไถ่ฯผุ้ทรงรับทรมานและถูกตรึงบนไม้กางเขน ท่านรู้ดีว่ากระแสเรียที่ท่านได้รับนั้นไม่เหมือนของผู้ใดทำให้ท่านมีความใฝ่ฝันอย่างมาก แต่ไม่ทำให้ท่านหญิ่งยโส ท่านภูมิใจในความับผิดชอบดูแลกลุ่มคริสตชนหลายกลุ่มแต่ยังมีความถ่อนตนโดยจริงใจ ท่านไม่เคยลืมว่าตนเป็นอัครสาวกที่ไม่สมควรที่สุด..
   เปาโลเป็นคนมีอารมณ์อ่อนไหวแสดงความอ่อนไหวต่อผู้ที่ท่านสอนให้กลับใจมีความจริงใจต่อคริสตชนชาวฟีลิปปี
   มีความรักล้ำลึกสำหรับคริสตชนชาวเอเฟซัส
   แสดงความเกรี้ยวกราดต่อคริสตชนชาวกาลาเทียซึ่งกำลังจะละทิ้งความเชื่อ
   และความรู้สึกผิดหวังเมื่อรู้ว่าคริสตชนชาวโครินธ์เริ่มทะนงตนถือดีและมีความโลเล บางครั้งเปาโลพูดประชดคนที่ท่านเห็นว่ามีความเชื่อไม่ลึกซึ้ง บางครั้งพูดตรงไปตรงมา และหลังจากแสดงอารมณ์เหล่านั้นแล้วท่นจะแสดงความอ่อนโยนใหม่อีกครั้งหนึ่ง
มีความรู้สึกเหมือนบิดาหรือเหมือนมารดาก็ว่าได้ ปรารถนาอย่างมากที่จะแสดงความรักเหมือนแต่ก่อน…