Baldur and Hodur

           
บัลเดอร์ เทพแห่งรุ่งอรุณผู้มีรูปโฉมงดงามกว่าใคร เชียวชาญการใช้สมุนไพร เป็นลูกของโอดินกับปรกก้า เขาเป็นผุ้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเทพรูปงามที่สุดในบรรดาทวยเทพทั้งหมดของแอสการ์ด บาลเดอร์มีผมสีบรอนด์ทอง ซึ่งเปรียบได้ดั้งรังสีแห่งดวงอาทิตย์ เป็นผู้ทรงภูมิความรุ้มากองค์หนึ่ง เขารุ้เรื่องอังษรรูนและเรื่องสมุนไพรเยียวยาความป่วยไข้ ทำให้เขากลายเป็นเทพหลักของมนุษย์ในช่วงที่มีโรคภัยเบียดเบียนมิการ์ด..บาเดอร์เป็นเทพที่เป็นที่รักของเหล่าเทพในมิการ์ดยกเว้นเพียง..โลกิ
           โอเดอร์ คือน้องชายฝาแฝด ซึ่งเป็นเช่นด้านตรงข้ามของบัลเดอร์ หากบาลเดอร์เป็นเทพแห่งแสงสว่าง โฮเดอร์ก็คือเทพแห่งความมืด หากบาลเดอร์เป็นตัวแทนของความบริสุทธิ์ โฮเดอร์ ก็คือ ตัวแทนของบาป บาบเดอร์สามารถมองเห็นส่ิงต่าง ๆ อย่างชัดเจน โอเดอร์ก็ตาบอดสนิท
            วันหนึ่งบาลเดอร์ฝันร้ายเห็นตัวเองเดินอยุ่ในความมืด รอบข้างทางเดินเป็นศพคนตายและวิญญาณคนตายในรูปร่างน่าสยดสยองนับพันนับหมื่นที่ต่างชูมือยื้อแย่งตัวเขา มันเป็นฝันที่ทำให้เบาลเดอร์ตกใจตื่นทุกครั้ง บาลเดอร์เร่ิมฝันแบบเดียวกันอย่างเดียวกันซ้ำๆ บ่อยๆ ขึ้นกระทั่่งเป็นโรคหวาดกลัวการนอน เทวาที่ได้ชื่อว่าร่าเริงมากที่สุดและสง่างามที่สุดกลับกลายเป็นผู้ที่มีแต่ความทุกข์ ใบหน้าของเขาอิดโรย ไม่พูดไม่จากับใคร ซึ่งเหล่าทวยเทพก็สังเกตเห็นสิ่งนี้ เมื่อถามเข้าก็รุ้ว่าบาลเดอร์ฝันร้าย
             ความฝันที่บาลเดอร์เล่าให้ทวยเทพฟังทำให้เกิดความวิตกในหมู่ทวยเทพ ความฝันของบาลเดอร์ทำท่าจะเป็นเรื่องร้ายแรง บรรดาเทพตระหนักว่า ชีวติของบาลเดอร์น่าจะตกอยู่ในอันตราย เห็นที่จะต้องหาทางรุ้ใ้ห้ได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นกันแน่เทพเทวาต่างไปรวมตัวกันที่แกลดสไฮล์ม ทูลปรึกษาโอดิน
            เมื่อจอมเทพทราบข่าวทำให้เขาตกใจมาก และรีบขึ้นม้าไปหาเทพี นอร์น ยังโลกบาดาล คำตอบที่ได้รับทำให้โอดินเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ท่านรู้ว่าบาลเดอร์กำลังจะตาย โอดินกลับสวรรค์ บอกกว่าวคำทำนายของเทพีนอร์น แต่ฟริกก้าผู้เป็นแม่ไม่ยอมเชื่อ หล่อนนำความไปปรึกษาเหล่าทวยเทพอีกครั้ง
           
 ทวยเทพต่างช่วยกันคิดว่าสิ่งใด ทางใด ที่จะทำร้ายบาลเดอร์ได้บ้าง ต่างคนต่างช่วยกันสมมุติสถานการ์ อาวุธ เชื้อโรค หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่จะสามารถฆ่าเทพอันเป็นที่รักได้ เมื่อหารือกันเสร็จสรุปเนื้อความแล้ว ฟรกก้าก็ถือเป็นหน้าที่ของเธอทีจะต้องออกเดินทางไปยังเก้าดลกขอคำสาบานจากทุกส่ิงทุกอย่างไม่ว่า ก้อนหิน กรวด ทราย คมหอก คมดาบ นุ่น ใบไม้ จากส่ิงที่แข็.ที่สุดถึงส่ิงที่อ่อนที่สุดว่า จำไม่ทำร้ายลูกชายของนตาง
            ฟริกก้าจบภารกิจด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่นางก็เบาใจที่ไม่มีสิ่งใดทำร้ายลูกของนางได้ การกลับมาของราชินีสวรรค์ทำให้ทวยเทพในแอสการ์ดมีความสุขขึ้นมาบ้าง ก็เลยจัดงานฉลองสามวันสามคืนไม่เลิกรา ยิ่งบาลเดอร์มีสีหน้าดีขึ้นเทพแอสการ์ดก็ยิ่งพากันยินดี เหล้าถูกเสริฟ์กันทั่วๆ ดื่มไปคุยไป ลืมความทุกข์ไปชั่วขณะ
           แต่พอเวลาผ่านไปพักใหญ่ เทพเริ่มเมา เริ่มอยากทดลองว่าคำสาบานที่ฟริกก้าออกเดินทางไปขอมาจากส่ิงต่างๆ นั้นได้ผลจริงหรือไม่ เขาให้บาลเดอร์ยืนอยู่ตรงกลางแล้วบรรดาเทพก็ทยอยเอาอะไรต่อมิอะไรมาปาใส่ เร่ิมด้วยหินก้อนเล็กๆ ปาไปถูกหน้าผาก แต่บาลเดอร์ไม่เป็นอะไร จึงเริ่มทดลองด้วยอาวุธประเภทต่างๆ แม้กระทั่งธอร์เองก็เล่นกับเขาด้วย ซึ่งแม้จะใช้อาวุธเทพก็ไม่สามารถทำอันตรายได้แม้แต่น้อย ทั่วทั้งห้องประชุมต่างเต็มไปด้วยความยินดี
          ยกเว้นที่ซอกมุมหนึ่ง ของห้องพระโรงที่ดลกิหลบเร้นอยุ่ ความยินดีของเทพเป็นเหตุให้ดลกิหมั่นไส้ กลายเป็นความหงุดหงิดตามประสาโลกิ แบบนี้ต้องมีการแกล้ง เทพจอมโกงพยายามนึกๆ นึกว่ามันน่าจะต้องมีอะไรสักอย่างที่เล็ดรอดสายตาของฟริกก้า อะไรสักอย่างที่ไม่ได้กล่าวคำสาบาน ดวงตาของโลกิลุกโพลงด้วยความชั่วร้าย เขาหายตัวไปจากแกลดสไฮล์ม หาหนทางที่จะเป็นไปได้สองสามวันต่อมา โลกิคิดแผนออก เขาแปลงตัว
เป็นหญิงแก่ผอมโซหน้าตาน่ารรังเกียจมากที่สุดเท่ารที่จะทำได้ เสกใบหน้าให้เหียวย่น จมุกใหญ่ยื่นยาว กระย่องแย่งเข้าไปในเฟนซาเลียร์วังของฟริกก้า เขารู้ว่าฌะอหลยมานั่งพักหนีความวุ่นวายของท้องพระโรงอยุ่ที่นี่ โลกิแปลงเกินเข้าไปหาถามว่ามีงานอะไรในแกลดสไฮล์มจึงได้ส่งเสียงน่ารำคาญลอยลมมาเช่นนี้ ราชินีฟริกก้ามองผุ้มาเยือนอย่างนึกรำคาญ เธอยังไม่หายเหนื่อยจากการเดินทางไกลทั่วเก้าโลก
จึงตอบยายเฒ่าว่า "นั่นเป็นงานฉลองสวัสดภาพของบาลเดอร์เทพแห่งสัจจะ"  ยายเฒ่าทำท่าฉงนก่อนเอ่ยว่า"เช่นนั้น เหตุใดเขาต้องทรมานด้วยการถูกอาวุธทำร้าย" ยายเฒ่าแสดงท่าฉงนควีนฟรกก้าอธิบายว่า เธอได้เดินทางไปทั่วทั้ง 9 โลก ขอคำสาบานจากสิ่งต่างๆ ว่าจะไม่ทำร้ายลูกขายของนาง โลกิแผลงจี้ตรงจุด ถามว่าแน่ใจแล้วหรือว่าได้ถามมาแล้วทุกอย่างจริง เสียงของนางเฒ่า ตอลดจนความจู้จี้ จุกจิก ยิ่งทำให้พระนางฟริกก้ารำคาญมากขึ้น อยากให้ยายแก่ไปพ้นหูพ้นตา จึงตอบโดยไม่ทันคิดว่า "ยังมีอีกอย่างหนึ่งคือ ต้นมิสเซิลโท ตอนที่ข้าไปถึงมันยังเป็นไม้อ่อนเกินไป ข้าว่านอกจากมันจากมันจะฟังข้าไม่เข้าใจ มันคงไม่รุ้จะทำอันตรายบาลเดอร์ได้ยังไงด้วย"
             โลกิมองเห็นลู่ทาง แต่ยังทำแสร้งถามโน่นถามนี่จนนางรำคาญสุดขีดออกปากไล่ยายแก่โลกิเดินออกมาจากวังเฟนซาเลียร์ด้วยความลิงโลดที่เก็บไว้แทบไม่มิด เมื่อถึงราวป่าโลกิคืนร่าง เขามุ่งหน้าไปยังต้นมิสเซิลโท หักกิ่งของมันขนาดพอเหมาะแล้วเสี้ยมปลาย เดินถือเข้าไปในห้งอท้องพระโรงแกลสไฮล์มที่ยังเต็มไปด้วยความรื่นเริ่ง...

              - https://writer.dek-d.com/tonkow12/story/viewlongc.php?id=226138&chapter=10
              - https://sites.google.com/a/nareerat.ac.th/dear-gods/page-6
           

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Chanson de Roland

City of God (St. Augustine)

Republik Indonesia I (The Kingdom)