ระหว่างวันที่ 17 มิถุนา-2 สิงหา 1945 ฝ่ายสัมพันธมิตรบรรลุข้อตกลงพอทสดัม ซึ่งกำหนดให้แบ่งเยอรมันออกเป็น 4 ส่วนโดยแต่ละส่วนจะถูกปกครองโดยชาติที่ครอบครองดินแดนในส่วนนั้นอยู่ก่อนหน้าสงครามจะยุติกรุงเบอร์ลินซึ่งเป็นเมืองหลวงของเยอรมันก็จะถูกแบ่ง 4 ส่วนโดยแต่ละส่วนจะถูกปกครองโดยชาติที่ครอบครองดินแดนในส่วนนั้นอยู่ก่อนหน้าสงครามจะยุติกรุงเบอร์ลินตั้งอยู่ในพื้นที่ของสหภาพโซเวียตทำให้กรุงเบอร์ลินส่วนที่เป็นของสหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศสและอังกฤษ ถูกล้อมรอบด้วยทหารโซเวียต
ญี่ปุ่นถูกโจมตีอย่างหนักที่เมืองนาโงย่า และ โยโกฮามา ซึ่งเป็นเมืองท่าและฐานทัพเรือที่สำคัญของญี่ปุ่น และที่เมืองโอซาก้า ญี่ปุ่นถอนทัพออกจากจีน พลเอกดักลาสแมคอาเธอร์ ปลดปล่อยฟิลิปปินส์
สหรัฐแมริกา อังกฤษและแคนาดา ได้ร่วมมือกันตั้งโครงการลับ “ทูบอัลลอยด์”และสถานีวิจัยคลาด รีเวอร์” เพื่อออกแบบและพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ลูกแรก ภายใต้โครงการที่เรียกว่า “โครงการแมนฮัตตัน”ภายใต้การค้นคว้าวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ และนักฟิสิกส์อเมริกัน ในวันที่ 10-11 พฤษภา ได้มีการคัดเลือกเป้าหมาย โครงการแมนฮัติตัน ได้แนะนำเป้าหมายสำหรับระเบิดลูกแรก คือ เกียวโต,ฮิโรชิม่า,โยโกฮามา โดยใช้เงื่อนไขที่ว่า เป้าหมายต้องมีพ้นที่ขนาดใหญ่เส้นฝ่าสูนย์กลางประมาณ 3 ไมล์และเป็นเขตชุมชนที่สำคัญขนาดใหญ่ ระเบิดต้องสามารถทำลายล้างความเสียหายได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป้าหมายมียุทโธปกรณ์และที่ตั้งของทหารต้องได้รับการระบุที่ตั้งแน่นอนเพื่อป้องกันหากการทิ้งระเบิดเกิดข้อผิดพลาด
การทิ้งระเบิดที่ฮิโรชิม่า และ นางาซากิ ด้วยอาวุธนิวเคลียร์ โดยคำสั่งของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา แฮรี่ เอส.ทรูแมน หลังการทิ้งระเบิดเพลิงตามเมืองต่าง ๆ 76 เมื่องอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาติดต่อกัน 6 เดือน สหรัฐอเมริกาจึงได้ทิ้ง “ระเบิดปรมณู”หรือ “นิวเคลียร์” โดยลูกแรก Little boy ทิ้งที่เมืองฮิโรชิม่า ในวันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม 1945 และตามด้วย Fatman ลูกที่สองที่เมืองนางาซากิ โดยให้จุดระเบิดเหนือเมืองเล็กน้อย เป็นระเบิดนิวเคลียร์เพียง 2 ลูกเท่านั้นที่นำมาใช้ในการสงคราม
การระเบิดทำให้มีผุ้เสียชีวิตที่ฮิโรชิมา 140,000 คนและที่นะงะซะกิ 80,000 คนโดยนับถึงปลายปี 1945 จำนวนคนที่เสียชีวิตทันทีในวันที่ระเบิดลงมีจำนวนประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนที่กล่าวนี้ และในระยะต่อมาก็มีผู้เสียชีวิตด้วยการบาดเจ็บหรือจากการรับกัมมันตภาพรังสีที่ถูกปลอปล่อยออกมาจาการระเบิดอีกนับหมื่อนคน ผู้เสียชีวิตเกือบทั้งหมดในทั้ง 2 เมืองเป็นพลเรือน
หลังการทิ้งระเบิดลูกที่สองเป็นเวลา 6 วัน ญี่ปุ่นประกาศตกลงยอมแพ้สงครามต่อฝ่ายพันธมิตร ในวันที่ 15 สิงหาคม 1945 และลงนามในตราสารประกาศยอมแพ้สงครามมหาสมุทรแปซิฟิกที่นังเป็นการยุติสงครามโลกครั้งที่ 2 อย่างเป็นทางการในวันที่ 2 กันยายน 1945
"ฮิบะกุชะ"
ผู้รอดชีิวิตจากเหตุการณ์ระเบิดในครั้งนั้น เรียกจุดที่ระเบิดถูกทิ้งที่ฮิโรชิม่าว่า "ฮิบะกุชะ" ซึ่งมีความหมายว่า"จุดระเบิดที่มีผลกระทบต่อชาวญีี่ปุ่น" ด้วเหตุนี้ ญี่ปุ่น จึงมีนโยบายต่อต้านการใช้ระเบิดปรมณู ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และประกาศเจตนาให้โลกรู้ว่า ญี่ปุ่นมีนโยบายจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับอาวุธนิวเคลียร์ ในวันที่ 31 เดือนมีนาคม 2008 "ฮิบะกุชะ" มีรายชื่อผุ้เสียชีวิตจากทั้งสองเมืองของญี่ปุ่นที่ถูกจารึกไว้ประมาณ 243,692 คน และในเดือนสิงหาคมของปีเดียวกัน มีรายชื่อผู้เสียชีวิตที่ถูกจารึกไว้เพิ่มขึ้นมากกว่า 400,000 คน โดยแบ่งออกเป็น เมืองฮิโรชิมะ 258,310 คน และเมืองนางาซากิ 145,984 คน เป็นประชากรเกาหลีที่ญี่ปุ่นเกณฑ์แรงงานไปใช้มากกว่า 1ใน 7 ของจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด อย่างไรก็ตามผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์นี้ได้รับการเยียวยาภายใต้กฎหมายปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น