i hate him

     ในสงครามไม่ว่าเป็นสงครามที่เกิดผลกระทบต่อโลกมากหรือน้อยย่อมมีผู้ที่เป็นวีรบุรุษและผู้ที่เป็นผู้ที่ถูกประนาม หรือหวาดกลัว ต่างๆ นาๆ แล้วแต่ว่าอำนาจการทำลายล้างของสงครามจะมีผลกว้างขว้างและลึกซึ้งเพียงใด ยิ่งผลกระทบมาก ผู้คนย่อมเกลียดชังมาก ยิ่งเป็นผลที่ผลกระทบที่ลึกซึ้งมากเท่าใดผู้คนย่อมเกลียดนานเท่านั้น


 
  ในประวัติศาสตร์มีผู้ที่ได้ชื่อว่าจอมคนแต่ก็ต้องเป็นทรราชในสายตาหลายคน หรือเป็นผู้ที่โหดร้ายผิดมนุษย์ เป็นต้น การฆ่าล้างเผ่าพันธ์ การเผาทำลายบ้านเมือง การเข่นฆ่าผู้คนเป็นผักปลา แต่ถึงอย่างไร สงครามก็คือสงคราม
    ประเด็นที่นักประวัติศาสตร์โจมตีชนเผ่าองโกลในสมัยเจงกิสข่านและลูกหลานอย่างถึงที่สุดคือ การทำลายล้างประชากรในคินแดนศัตรูอย่างโหดเหี้ยม



ในครั้งรวบรวมดินแดนมองโกล การต่อสู้ระหว่างเผ่าบนดินแดนมองโกลเลียเมืองครั้งอดีต เต็มไปด้วยเลือด การเผาทำลาย ซากศพ ความพลัิดพราก และคราบน้ำตา การจะรวบรวมชาวเผ่าต่างๆ ซึ่งมีกว่า ยี่สิบเผ่านั้นเป็นเรื่องอุดมการณ์ และเป้าหมายของบรรพบุรุษ โดยไม่มีใครคิดว่าจะเป็นจริงได้ ไม่เพียงเท่านั้น ไม่เพียงแต่รวบรวมดินแดนในเขตทะเลทรายโกบี และทุ่งหญ้าสเตปป์ไว้ได้เท่านั้น หากแต่ยังทำได้ดีกว่านั้นมากมายนัก… การรวบรวมดินแดนใช้ทั้งการทหารและการทูตหากพิจารณาตามประวัติศาสตร์แล้วคล้ายกับว่า ใช้การทูตร่วมมือกันกับเผ่าพันธมิตร ร่วมกันทำสงครามกับเผ่าต่างๆ ทีมีอยู่นับสิบเผ่ากระทั้งในที่สุดเมือเหลือเพียงไม่กี่เผ่าที่จะยืนหยัดได้...แดนดินถิ่นนี้ย่อมมีได้เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นและก็เป็นแบบฉบับของชนเผ่าที่เมื่อมีชัยชนะเหนือเผ่าใดแล้วย่อมกลืนหรือรวมเผ่าที่แพ้เข้าเป็นเผ่าเดียวกันกับเผ่าที่ชนะ หรือไม่ก็ฆ่าทั้งหมด ซึ่งนำมาสู่การรวมกันหรือผสมผสานระหว่างเผ่า และเมื่อที่สุดแล้วชนชาติในแต่ละชนเผ่าจึงรวมกันเป็นเผ่าชนเดียวในอาณาจักรเดียวกันก่อเกิดเป็นเผ่านักรับผู้มีความชำนาญและเชียวชาญเกรียงไกรและแข็งแกร่งในการสงคราม...มองโกล

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Chanson de Roland

City of God (St. Augustine)

Republik Indonesia I (The Kingdom)