พระเจ้าหลุยส์ทรงพระราชวิตกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในซีเรียเมื่อสุลต่านมัมลุ้ก บัรบาร์ เข้าโจมตีคูเสด
ไบบาร์ฉวยโอกาสหลังจากที่สาธารณรัฐเวนิส และสาธารณรัฐเจนัว ต่อสู้กัน ในการโจมตีเมืองท่าในซีเรีย
พระเจ้าฮิวจ์ที่ 3 แห่งไซปรัส พระมหากษัตริย์ในนามแห่งราชอาณาจักรเยรูซาเลมขึ้นฝั่งที่อัคโคเพื่อรักษาเมืองขณะที่ไบเบอร์เดินทัพขึ้นไปทางเหนือถึงอาร์มีเนียซึ่งขณะนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของ "มองโกล"
เหตุการณ์เหล่านี้ เป็นสาเหตุที่ทำให้พระเจ้าหลุ่ยส์ รวบรวมกองกำลังเพื่อเข้าร่วมในสงครามครูเสดครั้งใหม่ในปี ค.ศ. 1267 แม้ว่าจะไม่มีผู้สนับสนุนเท่าใดนัก
พระอนุชาชาร์ลส์แห่งอองชู ทรงหว่านล้อมให้พระเจ้าหลุยส์โจมตีตูนิสก่อนเพื่อจะใช้เป็นฐานที่มั่นในการเข้าโจมตีอียิปต์ ในการทำสงครามครั้งก่อนหน้านี้ต่างก็พ่ายแพ้ที่นั่น พระเจ้าชาร์ลส์ในฐานะพระมหากษัตริย์แห่งซิซิลี ทรงมีพระประสงค์ส่วนพระองค์ในการขยายอำนาจในเมติเตอร์เรเนียน กาหลิบแห่งตูนิส มุหะเหม็ด อฺอัล มัสแตนเซอร์ เองก็ทรงมีความสัมพันธ์กับคริสเตียนในสเปน และถือว่าเป็นผู้จะง่ายต่อการชักชวนให้มานับถือคริสต์ศาสนา …
แต่กองทหารก็ยังถูกบั่นทอนด้วยโรคร้ายซึ่งทำให้เการล้อมเมืองตูนิสต้องยุติลง โดยการตกลงกับสุลต่าน ในข้อตกลงนี้ฝ่ายคริสเตียนสามารถทำการค้าขายอย่างเสรีกับตูนิสได้ และที่พำนักสำหรับนักบวชในเมืองก็ได้รับการการันตี
เมือ่ได้รับข่าวการเสด็จสวรรคตของพระเจ้าหลุยส์แล้ว สุลต่านมามลุคไบบาร์ แห่งอียิปต์ ก็ยกเลิกการเดินทัพ และขณะเดียกันชาร์ลส์ก็ได้เป็นพันธมิตรกับ เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดแห่งอังกฤษผู้เพิ่งเสด็จมาถึง
เมื่อชาร์ลส์ยกเลิกการโจมตีตูนิง เจ้าชายเอดเวิร์ดก็ตัดสินใจเดินทางต่อไปยังอัคโค ที่เป็นที่มั่นสุดท้ายในซีเรียด้วยพระองค์เอง….
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น